1 lipca 2017 weszło w życie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych, zwane też jako Construction Products Regulation (CPR). Niniejsze rozporządzenie ustanawiając jednolity język techniczny opisu właściwości użytkowych wyrobów budowlanych, ma na celu podniesienie bezpieczeństwa budynków przez wymuszenie stosowania przebadanych i odpowiednio sklasyfikowanych wyrobów budowlanych, np. kabli i przewodów sprawdzonych pod kątem reakcji na ogień.
Grupa produktów takich jak kable zasilające, sterujące i telekomunikacyjne, które są na trwałe instalowane w budynkach i budowlach, traktowane są jako wyroby budowlane i podlegają w zakresie bezpieczeństwa pożarowego wytycznym określonym w rozporządzeniu CPR
Producenci okablowania objętego normami zharmonizowanymi CPR, czyli produktów zakwalifikowanych jako wyroby budowlane (wkomponowane na stałe w budynki, budowle), są zobligowani w momencie wprowadzania produktów do obrotu na terenie Unii Europejskiej do wystawienia zgodnej z szablonem CPR, Deklaracji Właściwości Użytkowych DWU (ang. Declaration of Performance – DoP).
Artykuł 6 Rozporządzenia określa, jakie informacje powinna zawierać deklaracja właściwości użytkowych. Należą do nich:
● określenie typu wyrobu budowlanego,
● wykorzystany system oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych produktu,
● numery referencyjne i daty wydania norm zastosowanych do oceny charakterystyk wyrobu,
● numer referencyjny dokumentacji technicznej i wymagania, które produkt spełnia zgodnie z zapewnieniami jego wytwórcy,
● zamierzone zastosowanie produktu i wykaz zasadniczych charakterystyk,
● właściwości użytkowe wyrażone w poziomach, klasach lub opisowo, jeżeli dla danego wyrobu budowlanego wydano europejską ocenę techniczną.
Producent wyrobów budowlanych objętych normami powinien sporządzić taką deklarację przy wprowadzaniu wyrobu na rynek. Tym samym bierze on na siebie odpowiedzialność za zgodność produktu z jego zadeklarowanymi właściwościami użytkowymi, takimi jak klasa reakcji na ogień. Pojedyncze wyjątki od obowiązku deklaracji zachodzą w przypadku jednostkowej produkcji wyrobów budowlanych lub stosowania technik tradycyjnych na potrzeby renowacji zabytków.
Zgodnie z normą PN-EN 13501-6 wyróżnia się siedem podstawowych klas reakcji na ogień, dla których określone zostały minimalne poziomy odpowiednich parametrów, czy metody ich badania. Aca oznacza kable i przewody niepalne, dla B1ca, B2ca, Cca, Dca oraz Eca wymagania są coraz niższe, zaś do klasy Fca zalicza się wszystkie pozostałe przewody, których parametry nie mieszczą się w innych klasach. Dla klas B1ca, B2ca, Cca, Dca przyjęto dodatkowe oznaczenia w zakresie:
● ilości dymu powstającego podczas spalania: s1a, s1b, s1, s2, s3,
● powstawania podczas spalania płonących cząstek: d0, d1, d2,
● kwasowości gazów powstających podczas spalania przewodu: a1, a2, a3.
W zakresie produkcyjnym firmy ASSMANN znajdziemy serię kabli instalacyjnych DIGITUS® w klasie B2ca, kat.7 i kat.7A, S/FTP o symbolach DK-1745-VH oraz DK-1745-A-VH. Oferta w wykonaniu B2ca obejmuje również kable instalacyjne U/UTP kat.6A o numerach katalogowych DK-1616-A-VH, kable F/UTP kat.6 a symbolach DK-1626-VH i U/UTP kat.6 DK-1616-VH. Pozostała oferta kabli jest dostępna w różnych klasach reakcji na ogień. Obecnie firma ASSMANN oferuje ten rodzaj kabli transmisyjnych w pełnej gamie klas reakcji na ogień od B2ca do klasy Fca.
Wymagana klasa reakcji kabli na ogień różni się w zależności od przeznaczenia i wysokości budynku, w którym je zastosowano, rodzaju strefy pożarowej, miejsca montażu oraz sposobu poprowadzenia – pojedynczo czy w wiązce. Kable, które poprowadzono w wydzielonych obudowach o określonej odporności ogniowej lub szachtach, powinny charakteryzować się klasą reakcji na ogień co najmniej Eca. Dopuszczalne jest zastosowanie w budynkach kabli rozprzestrzeniających ogień pod warunkiem okrycia ich tynkiem o grubości nie mniejszej niż 5 mm. Takie rozwiązanie zapobiega ekspansji płomienia po kablach.
Prawo unijne wymusza certyfikację wyrobów budowlanych, w tym kabli i przewodów, przed wprowadzeniem ich na rynek. Służy do tego deklaracja właściwości użytkowych, będąca podstawą uzyskania znaku CE. Nakłada ona na producenta odpowiedzialność za spełnianie deklarowanych parametrów, co jest szczególnie istotne z punktu widzenia ochrony przeciwpożarowej. W przypadku okablowania, najważniejszym aspektem jest zastosowanie produktów o odpowiedniej klasie reakcji na ogień tak, aby powstawanie i rozprzestrzenianie się potencjalnego ognia i dymu w obiektach budowlanych było jak najbardziej ograniczone.
Jeśli chcesz poszerzyć swoją wiedzę na temat systemów sygnalizacji pożarów, zachęcamy do zapoznania się z artykułem.
